Ellen Sterck, verzorgende IG, had al drie decennia lang een carrière bij een bank achter de rug voordat ze haar passie ontdekte in de ouderenzorg. Gedurende die jaren verminderde het contact met cliënten geleidelijk, omdat steeds meer financiële zaken vanuit huis werden geregeld. Ze begon het menselijk contact te missen dat ooit zo gewoon was. Ellen, altijd al een mensenmens, voelt zich het meest voldaan wanneer ze anderen kan bijstaan wanneer ze het zelf even niet meer kunnen. Deze behoefte bracht haar uiteindelijk tot een carrièreswitch naar de ouderenzorg.

Een typische werkdag begint voor Ellen met een rit naar de cliënten, waarbij ze een route volgt die haar langs verschillende mensen brengt die ze helpt met het opstarten van de dag. De ene cliënt heeft hulp nodig bij het aantrekken van steunkousen, terwijl de ander assistentie nodig heeft bij het douchen. Deze variatie maakt het werk zo leuk; elke dag brengt nieuwe uitdagingen en voldoening. Soms heeft iemand net iets meer aandacht nodig, maar Ellen zal nooit zeggen “ik heb geen tijd”.

“Ik heb een voldaan gevoel als cliënten zich fijn voelen als ik zorg heb geleverd. Ik ga pas weg als alles goed is.”

Wat Ellen het meest raakt in haar werk, is het gevoel dat ze een deel mag uitmaken van het leven van haar cliënten. Ze maakt echt het verschil in het leven van ouderen en hun familie door goed te luisteren naar hun behoeften. Soms is een gesprek net zo waardevol als een douchebeurt. Werken in de ouderenzorg is zoveel meer dan alleen maar zwaar werk. Ellen vindt iemand helpen waardoor die persoon een fijne dag heeft, het mooiste werk dat er is. 

Voor degenen die overwegen om in de ouderenzorg te gaan werken, heeft Ellen een eenvoudig advies: “Gewoon doen.” Ondanks haar eigen twijfels en obstakels was het de beste beslissing die ze ooit heeft genomen. Het werk heeft haar leven verrijkt op manieren die ze nooit had verwacht.